Dia Hoagsadre

Dia Hoagsadre

©Hans Hartmut Karg
2017

Dia Hoagsad war a groaße Sach
Ond alle warad doa.
Sia hod ean liab, sia isch vom Fach
Ond gliabd hons aufm Schdroa.

Dia äaschde Joar send gliggle g'wäsa,
Zwoi Kendla send geboara woara.
Ond von deam G'sichd konnd ma abläse
Maa's Gligg, zu deam sia auserkoara!

Doch ds'Essa war eam a Broblem,
Däar Ma war doch ned ds'Frieda.
Sei Muadr kochd besser, begwem,
Riachd guad – bessr als d'Frieda.

Äaschd als iar oimol dees bassiert,
Dass ds'Essa war neibrennd,
Sias scho fiarn Ausguss hod kassiard,
Drägd äar sia auf de Händ':

„Mei, Froo, heid hosch'd endle so kochd,
So wia mei guade Muader!“
Ond endle hod äar s'Essa g'mochd,
Äar war em Grond a Guader.

Neubrenna lossd's kinfde dees Essa,
Denn äar mag's halt, wenn's Essa braun.
Sia kann en seine Ooga läsa:
Dia Muadr, dia vermissd äar kaum...

*