So kaasch Du scho da Herrgodd loba

Ein Gedicht von Hans Hartmut Dr. Karg
So kaasch Du scho da Herrgodd loba

©Hans Hartmut Karg
2017

Mei Oba hodd am Sonnde miaßa
Zuar Kirch ganga, um zu begiaßa
Danooch in seiner Dorfwirdschaffd,
Was nei war midd Besitz ond Pachd.

Dann schwangd' ear widdr zu seim Hoim,
Wo eam verdraud dia alde Roim
Ond wo sei Weib dean Broda g'machd,
Nach deam sei Sonndagsmaga lachd.

Als Bauer, Metzgr bleibd sei Rächd
Zom Gnochafiesla, was ned schlächd,
Denn do hod d'Sau Beschdfleisch ja draga,
Dees lossd ear sich ned zwoimol saga.

Mit Bredigdtegschd ond Biermooß voll
Schaabd ear Fleischräschdla Zoll om Zoll
Vom Gnocha ab ond ischd ganz froa,
Dass ear a sodda guade Froa.

Dia sigd, dass ear ganz selig isch,
Ear braucht koi G'mias ond o koin Fisch,
Denn Floisch am Gnocha isch sei Läba,
Dofiar mechd ear ja alles gäba.

„Wennd endle ferde bisch mem Gnocha,
Do kaasch Du scho Dein Herrgodd loba
Mid Biar em Maga, Sprich em Kopf
Ond mid meim Fleisch vom Subbadopf.

Hosch Du denn heid draußa schon g'säa,
Dass Morga Du muasch d'Wies abmäa?“
Ond aus war's mit dear Sonnderua,
Mei Oba war a braver Bua....

*

Informationen zum Gedicht: So kaasch Du scho da Herrgodd loba

3.280 mal gelesen
16.08.2017
Das Gedicht darf nur mit einer Erlaubnis des Autoren kopiert oder veröffentlicht werden. Jetzt Anfrage stellen.
Anzeige